اصلی ترین علل و عواملی که موجب بروز ناهنجاری های وضعیتی می شوند :

 

  • اختلالات ژنتیکی و مادر زادی : مانند کسانی که با انواع انحرافات ستون فقرات و انحراف پاها و کف پای صاف به دنیا می آیند .
  • فقر حرکتی و عدم حرکت و جنبش مناسب که منجر به ضعف عضلات می شوند. مانند کودکان آپارتمانی که بنا به شرایط فیزیکی زندگی امکان تحرک کمتری را دارند.
  • عادات نا مناسب در ایستادن راه رفتن و نشستن و حمل اشیاء سنگین مانند حمل کیف های سنگین در کودکان دبستانی به صورت یک طرفه و ممتد که می تواند موجب کجی ستون فقرات و افتادگی شانه آنها گردد.
  • شغل و وضعیت های ثابت بدنی و انجام امور روزمره در حلت نامناسب و یا فعالیت های ورزشی و حرکتی نامناسب مستمر. مثلا افرادی که به طور یکنواخت در طول روز به طور مستمر ـ و مداوم پشت یک دستگاه پرس یا بافندگی می ایستند.
  • تقلید الگو های حرکتی وضعیت های بدنی غلط و نامناسب که بیشتر در سنین پایین تر و در دوران نوجوانی دیده می شود که این الگو ها از طریق مشاهده فردی و رسانه های عمومی صورت می گیرد .
  • استفاده از پوشاک نامناسب مانند کفش یا تجهیزات غیر استاندارد مانند میز و صندلی و نیمکت های مدارس.
  • وضعیت های روانی و شخصیتی افرادی که خجالتی هستند و یا افسردگی روحی دارند که عمدتاً سرشان به طرف پایین است ودر دراز مدت می تواند موجب عارضه سر به جلو ـ یا پشت گرد می شوند .
  • افزایش وزن ـ عاملی است که می تواند در بروز بسیاری از بیماری ها یک علت اولیه و تشدید کننده باشد. مانند عارضه کف پای صاف .
  • مسایل فرهنگی و تربیتی و نژادی ـ مثلاً چهار زانو نشستن را نشانه ادب و احترام یا نوعی از راه رفتن را نشانه تواضع افراد می دانند .
  • تیپ بدنی و وضعیت ظاهری ، افراد چاق استعداد بیشتری برای کف پای صاف و زانوی ضربدری داشته و افراد قد بلند میل افتادن شانه ها و در نتیجه پشت گرد دارند .
 شایع ترین ناهنجاری های اندام فوقانی در دانش آموزان عبارت اند از :